Admin
Administrator
Dołączył: 14 Lip 2013
Posty: 158
Przeczytał: 0 tematów
|
|
<center>DEINSTYTUCJONALIZACJA</center>
<center>wykorzystanie funduszy Unii Europejskiej w celu przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności</center>
Co rozumiemy przez deinstytucjonalizację
Deinstytucjonalizacja jest procesem obejmującym:
1. rozwój w obrębie społeczności zindywidualizowanych usług o wysokiej jakości, w tym zapobiegających umieszczaniu dzieci i osób dorosłych w zakładach, oraz przeniesienie zasobów ze stacjonarnych zakładów opieki długoterminowej w celu świadczenia nowych usług, aby zapewnić długoterminową trwałość wdrożonych rozwiązań;
2.planowane zamknięcie stacjonarnych zakładów opieki długoterminowej, w których dzieci, osoby niepełnosprawne (w tym mające problemy ze zdrowiem psychicznym) i starsze są odizolowane od społeczeństwa, nie zapewnia się im odpowiedniej opieki i wsparciaoraz często nie szanuje się ich praw;
3. zapewnienie powszechnej dostępności podstawowych usług w dziedzinach, takich jak edukacja i szkolenia, zatrudnienie, mieszkalnictwo, opieka zdrowotna oraz transport wszystkim dzieciom i osobom dorosłym potrzebującym wsparcia.
UNICEF definiuje deinstytucjonalizację jako „całość planowania transformacji i zmniejszania rozmiaru zakładów stacjonarnych lub ich likwidacji przy jednoczesnym zapewnieniu innego rodzaju różnorodnych usług opieki, bazujących na standardach wynikający ch z praw człowieka i zorientowanych na rezultaty”
Konwencja ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych
W grudniu 2010r. UE stała się stroną Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych.
Ratyfikując KPON, UE zobowiązała się zapewnić poszanowanie i wspieranie przez całość stosownego prawodawstwa, programów i finansowania europejskiego zasady równych szans dla osób niepełnosprawnych oraz prawa do niez ależnego życia i życia w społeczeństwie (art.19). Stacjonarne zakłady opieki długoterminowej wykluczają osoby niepełnosprawne ze społeczeństwa i uniemożliwiają im korzystanie z prawa do życia w społeczeństwie. Na UE i jej państwach członkowskich, w ramach ich kompetencji, spoczywa wynikający z art. 19 KPON obowiązek zaradzenia tej sytuacji, a za podstawowe narzędzie jego wypełnienia powinny posłużyć fundusze strukturalne.
Oprócz obowiązków wynikających z jej art. 19, KPON nakłada na państwa będące jej stronami wymóg ochrony osób niepełnosprawnych przed wszelkimi formami tortur lub okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania (art. 15) oraz przed wykorzystywaniem, przemocą i nadużyciami (art. 16). Takie traktowanie jest powszechne w stacjonarnych zakładach opieki długoterminowej w całej Europie.
Karta praw podstawowych Unii Europejskiej
Wdrażając prawo UE, instytucje Unii i jej państwa członkowskie są związane Kartą Prawpodstawowych Unii Europejskiej. Oznacza to, że całość finansowania z UE powinna być wykorzystywana do ochrony i wspierania praw podstawowych, takich jak szacunek dla godności ludzkiej, prawo do niebycia poddawanym nieludzkiemu lub poniżającemu
traktowaniu, prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego, prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do nauki, prawo do podejmowania pracy, prawo do zdrowia, równości i niebycia poddawanym dyskryminacji.
Ponadto w Karcie praw podstawowych UE wyraźnie uznano prawa osób najczęściej obejmowanych opieką instytucjonalną: prawo dzieci do takiej ochrony i opieki, jaka jest konieczna dla ich dobra (art. 24), prawo osób w podeszłym wieku do godnego i niezależnego życia (art. 25) oraz prawo osób niepełnosprawnych do udziału w życiu
społeczności (art. 26).
Strategia „Europa 2020”
Strategia „Europa 2020” zobowiązuje UE i jej państwa członkowskie do jak najlepszego wykorzystania finansowania publicznego, aby wesprzeć cel inteligentnego oraz trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Celów strategii „Europa 2020” w dziedzinie włączenia społecznego – wśród których są ograniczenie ubóstwa, zwiększenie możliwości zatrudnienia, promowanie uczenia się przez całe życie, działanie na rzecz aktywnego włączenia najwrażliwszych grup społecznych, zapewnienie wszystkim przyzwoitych warunków mieszkaniowych oraz zwalczenie wszelkich form dyskryminacji – nie uda się osiągnąć bez zaradzenia sytuacji po nad 1,2 miliona Europejczyków, którzy spędzają życie w zakładach stacjonarnych, odizolowani od reszty społeczeństwa i wykluczeni z niego.
Panuje zgoda, że inwestowanie w opiekę instytucjonalną nie jest właściwym kierunkiem polityki publicznej. Jest tak, gdyż ze źródeł publi
cznych finansowane są usługi, które – jak wykazano– dają niezadowalające rezultaty dla odbiorców, natomiast należycie skonstruowane i zarządzane rodzinne systemy opieki i wsparcia świadczone na poziomie lokalnych społeczności przynoszą lepsze rezultaty dla korzystających z nich osób
Strategia działania – wizja zmian
Najważniejszymi warunkami pomyślnego zastąpienia opieki instytucjonalnej środowiskową są krajowe lub regionalne ramy polityczne oraz szczegółowe plany lokalne dotyczące przenoszenia pensjonariuszy z placówek do dobrze przygotowanych społeczności.
Jednym z najważniejszych czynników tego procesu jest posiadanie strategicznej, całościowej wizji reform. W realizację tych reform muszą być zaangażowani wszyscy uczestnicy systemu od władz lokalnych po organizacje reprezentujące użytkowników usług.
Przy opracowywaniu wizji strategicznej bardzo ważna jest współpraca z osobami, które będą docelowo korzystać z usług, reprezentującymi je organizacjami i ich rodzinami. Ważne , aby podczas procesu planowania żadna zainteresowana strona nie była postrzegana jako
przeszkoda.
10 rad na temat przejścia do życia w społeczności
1. Dopilnuj, aby zwolennicy życia w społeczności zaangażowali się w kierowanie zmianami.
2. Uczyń potrzeby i preferencje ludzi najważniejszym elementem planowania.
3. Uszanuj doświadczenia i rolę rodzin.
4. Stwórz każdemu prawdziwy dom i zapewnij mu indywidualne wsparcie.
5. Skup się na osiągnięciu wysokiej jakości usług oraz zapewnieniu bezpieczeństwa w niezależnym życiu.
6. Pozyskaj i przeszkól wykwalifikowany personel.
7. Stwórz szerokie partnerstwo na rzecz zmian.
8. Opracuj jasny plan i harmonogram tworzenia usług środowiskowych koniecznych, aby placówki stały się zbędne.
9. Dołóż starań, aby skutecznie zakomunikować wszystkie powyższe kwestie wszystkim zainteresowanym stronom, w tym społecznościom, do których mają trafić pensjonariusze.
10. Wspieraj każdą osobę w przechodzeniu do życia w społeczności.
Europejski Fundusz Społeczny
EFS może wspierać rozwój różnorodnych zintegrowanych usług, które pozwolą pensjonariuszom opuścić zakłady stacjonarne i żyć w społeczeństwie przy odpowiednim wsparciu, oraz zapobiegną objęciu kolejnych osób opieką instytucjonalną. EFS może także wspierać inwestycje w zarządzanie procesem zmian i kształcenie siły roboczej o
wystarczających kwalifikacjach, w tym przekwalifikowanie personelu zakładów do świadczenia nowych usług na poziomie lokalnym.
Główne działania w ramach EFS:
- wspieranie przechodzenia od opieki instytucjonalnej do usług opiekuńczych w ramach społeczności w przypadku dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej, ludzi niepełnosprawnych, osób starszych oraz ludzi z zaburzeniami psychicznymi, ze szczególnym uwzględnieniem integracji usług zdrowotnych z socjalnymi;
- ukierunkowane usługi w zakresie wczesnej edukacji i opieki, w tym zintegrowane rozwiązania obejmujące opiekę nad dzieckiem, edukację, zdrowie i wsparcie rodzicielskie, ze szczególnym uwzględnieniem zapobiegania oddawaniu dzieci pod opiekę instytucjonalną;
- ułatwienie dostępu do niedrogich, trwałych oraz wysokiej jakości usług socjalnych, takich jak usługi w zakresie zatrudnienia i szkolenia, usługi dla bezdomnych, opieka pozaszkolna, opiekanad dzieckiem i usługi w zakresie długoterminowej opieki
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
EFRR może wspierać inwestycje ukierunkowane w podstawową infrastrukturę zdrowotną i społeczną, jak też usługi edukacyjne, w zakresie mieszkalnictwa lub usługi specjalistyczne zależnie od potrzeb. Celem tych działań jest zapewnienie zindywidualizowanej opieki i wsparcia, włączenia społecznego oraz poszanowania praw użytkowników usług.
Główne działania w ramach EFRR:
- ukierunkowane inwestycje infrastrukturalne na rzecz wspierania przechodzenia od opieki instytucjonalnej do opieki w ramach społeczności, która zwiększa możliwości samodzielnego życia w społeczności oferującej wysokiej jakości usługi;
- inwestycje w infrastrukturę wsparcia dla opieki nad dziećmi, opieki nad osobami starszymi oraz opieki długoterminowej.
|
|
