Wykluczeni Opiekunowie

Osoby które miały odmowę za brak rezygnacji składają całe uzupełnienie, natomiast osoby z przekroczonym dochodem lub z innych przyczyn musza usunąć pierwszy wyrok. Na podstawie drugiego wyroku możemy też skonstruować skargę do WSA.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Imię Nazwisko
adres
nr decyzji mopr

miasto,data

Do:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ....

UZUPEŁNIENIE ODWOŁANIA

z dnia (data). od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta (miasto) przez Kierownika (dane z pieczątki pod decyzją) nr (nr decyzji mopr) z dnia (data). odebranej w dniu (data). o odmowie przyznania od 01.11.2013r. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, w związku z opieką nad (pokrewieństwo) (imie nazwisko), ur. (data)., która legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

UZASADNIENIE

Niezależnie od zarzutów i argumentów podniesionych w odwołaniu z dnia 27.12.2013r. podnoszę niniejszym, co następuje. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w dniu 22.10.2013r. wydał wyrok, w którym odnosi się do sytuacji osób, które rezygnują z pracy w celu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny (sygnatura akt: II SA/Lu 713/13, opublikowany w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, [link widoczny dla zalogowanych]).
W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie podniósł następujące argumenty: „W uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej wskazano, że jej celem była "racjonalizacja zasad przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych poprzez dostosowanie rozwiązań systemowych do potrzeb społecznych związanych z polityką rodzinną i możliwości finansowych państwa". Z uzasadnienia wynika, że dotychczas świadczenie pielęgnacyjne było przyznawane bez względu na sytuację materialną osób ubiegających się o nie, co doprowadziło do nadużywania pomocy finansowej państwa. Konieczne więc stało się inne określenie warunków przyznawania pomocy, w taki sposób, by środki z budżetu państwa były kierowane do adresatów rzeczywiście sprawujących opiekę nad bliskimi osobami niepełnosprawnymi i wymagającymi takiego wsparcia. Z tego względu w ustawie zmieniającej przewidziano podział osób dotychczas otrzymujących świadczenie pielęgnacyjne na dwie grupy podmiotów: osób otrzymujących świadczenie pielęgnacyjne na podstawie nowych przepisów i osób otrzymujących specjalny zasiłek opiekuńczy, uzależniony od spełnienia kryterium dochodowego; podkreślono przy tym, że specjalny zasiłek opiekuńczy jest analogiczny, jak obowiązujące dotychczas rozwiązania dotyczące osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne.
Z uzasadnienia projektu ustawy zmieniającej wynika zatem, że jej celem nie było pozbawienie pomocy finansowej osób, które sprawują opiekę nad bliską osobą niepełnosprawną, ale ograniczenie tej pomocy do osób, których sytuacja materialna tego wymaga.
Zgodzić się ponadto należy w pełni z poglądem wyrażonym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 września 2013r., II SA/Sz 750/13, że "wydanie w poprzednim stanie prawnym decyzji w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego – bez względu na to czy podstawą tego przyznania był fakt niepodejmowania pracy czy rezygnacji z pracy w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawną osobą - świadczy o spełnieniu przesłanki rezygnacji z zatrudnienia warunkującej przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Nie do pogodzenia z założeniem o racjonalności ustawodawcy byłoby bowiem wymaganie od osoby, która podejmuje starania o kontynuowanie pobierania świadczenia związanego ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, aby podjęła pracę, żeby następnie z niej zrezygnować w celu spełnienia przesłanki rezygnacji z zatrudnienia, o której mowa w art. 16 a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych".
Poza tym, odmienne traktowanie osób, które nie podejmują zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą bliską i osób które rezygnują z zatrudnienia w tym celu było uznawana na gruncie dotychczas obowiązujących przepisów za naruszenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa. (por. wyrok WSA z dnia 10 lipca 2013r., II SA/Bd 458/13).
Z tego względu również wykładni art. 16 a u.ś.r. należy dokonywać w zgodzie z zasadami konstytucyjnymi. Jak wskazał WSA w Bydgoszczy w powołanym wyroku w sprawie II SA/Bd 523/13 – "w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego ukształtował się pogląd, że wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych muszą zawsze znajdować podstawę w przekonujących argumentach. Różnicowanie sytuacji prawnej podmiotów podobnych może więc być uznane za zgodne z Konstytucją, jeżeli pozostaje w zgodzie z zasadami sprawiedliwości społecznej lub służy urzeczywistnianiu tych zasad. Zostaje ono natomiast uznane za niekonstytucyjną dyskryminację (uprzywilejowanie), jeżeli narusza zasadę sprawiedliwości społecznej (por. np. wyroki TK: z 16 grudnia 1997 r., sygn. K. 8/97, OTK ZU nr 5-6/1997, poz. 70 oraz z 13 kwietnia 1999 r., sygn. K. 36/98, OTK ZU nr 3/1999, poz. 40, s. 243-244).
Skoro zarówno świadczenie pielęgnacyjne (które przysługuje osobom, które nie podejmują zatrudnienia i tym, które rezygnują z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny), jak i specjalny zasiłek opiekuńczy mają ten sam cel – rekompensatę dla osoby, która nie może pracować w związku z koniecznością sprawowania opieki nad bliską osobą, to pozbawienie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego osób, które nie podejmują tego zatrudnienia ze względu na faktyczne sprawowania takiej opieki i jednoczesne przyznanie tego prawa osobom, które w tym celu rezygnują z zatrudnienia - byłoby naruszeniem konstytucyjnej zasady równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej.”

Natomiast zupełnie nowe spojrzenie w temacie przyznania mi specjalnego zasiłku opiekuńczego powstało po dniu 05.12.2013r., wraz z ogłoszeniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego (Dz. U. z dnia 16 grudnia 2013 r.) w sprawie o sygnaturze K 27/13, do którego odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 09.12.2013r. w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego (sygnatura akt: II SA/Bk 820/13 opublikowany w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, [link widoczny dla zalogowanych]).

"W świetle przepisów art. 190 ust. 3 i ust. 4 Konstytucji RP wyrok Trybunału Konstytucyjnego stwierdzający niezgodność określonego przepisu ustawy z Konstytucją, wprowadza z dniem ogłoszenia tego wyroku, w trybie art. 190 ust. 2 Konstytucji, zakaz stosowania niekonstytucyjnego przepisu ustawy także w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym i niezakończonym prawomocnie przed ogłoszeniem tego wyroku (por. wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2009 r. I OSK 586/08, LEX nr 526408)."

"Z tegoż względu nie ma żadnej wątpliwości, iż orzeczenia Trybunału wiążą sądy administracyjne i mają dla ich orzecznictwa nierzadko charakter prawotwórczy. Powszechne związanie orzeczeniami Trybunału Konstytucyjnego powoduje, że sądy administracyjne zobowiązane są do ich respektowania jako elementów kształtujących stan prawny oceniany przez sąd. Oznacza to, że sąd administracyjny, dokonując kontroli zgodności z prawem działalności organów administracji publicznej, zobowiązany jest do uwzględniania tych orzeczeń na równi z aktami normatywnymi wymienionymi w art. 87 ust. 1 Konstytucji RP"

"Tym samym przepis prawa uznany za niekonstytucyjny nie może być stosowany, poczynając od daty jego uchwalenia. Ponadto skoro wyrok Trybunału ma skutki retroaktywne, to zachodzi konieczność ponownego rozpoznania sprawy z pominięciem już niekonstytutywnego przepisu"

"należy przyjąć, że skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego niekonstytucyjność przepisów art. 11 ust.1 i ust.3 ustawy zmieniającej, jest reaktywowanie "na nowo" bytu prawnego ostatecznej decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] listopada 2012r. nr [...] przyznającej stronie skarżącej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego"

Zwracam się z prośbą o wnikliwe przeanalizowanie mojego uzasadnienia i podjęcie pozytywnej decyzji .
Imię Nazwisko