didi
Dołączył: 15 Lip 2013
Posty: 132
Przeczytał: 0 tematów
|
|
Do
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
za pośrednictwem
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
Dział Świadczeń Rodzinnych
ODWOŁANIE
od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta wpisz miasto przez wpisz stanowisko osoby która wydała decyzję z upoważnienia Prezydenta – dane przepisz z pieczątki imiennej, jaka widnieje na decyzji z MOPS, np. „Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych” Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w wpisz miasto nr wpisz nr decyzji od której odwołujesz się z dnia wpisz datę sporządzenia tej decyzji o odmowie przyznania od 01.07.2013 r. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, w związku z opieką nad wpisz kim opiekujesz się, wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, np. „matką, Anną Nowak”, ur. wpisz datę urodzenia ON, która/y legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, odebranej w dniu wpisz datę kiedy odebrałeś zaskarżaną decyzję
W imieniu własnym wnoszę odwołanie od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta wpisz miasto przez wpisz stanowisko osoby która wydała decyzję z upoważnienia Prezydenta – dane przepisz z pieczątki imiennej, jaka widnieje na decyzji z MOPS, np. „Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych” Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w wpisz miasto nr wpisz nr decyzji od której odwołujesz się z dnia wpisz datę sporządzenia tej decyzji o odmowie przyznania od 01.07.2013 r. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, w związku z opieką nad wpisz kim opiekujesz się, wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, np. „matką, Anną Nowak”, ur. wpisz datę urodzenia ON, która/y legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, w całości i wnoszę o:
1. bezzwłoczne procedowanie nad odwołaniem z uwagi na fakt pozostawania przez wpisz swoje imię i nazwisko bez środków do życia,
2. zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie wpisz kim jesteś dla niepełnosprawnego, np. syna, córki, wnuka itd opiekującego/ej się wpisz kim się opiekujesz, np. matką, bratem, babcią itd. i pobierającego/ej na podstawie prawomocnej decyzji administracyjnej świadczenie pielęgnacyjne wpisz na jaki okres masz starą decyzję przyznającą ŚP, np. „na stałe”, bądź wpisz datę do kiedy, wydanej z mocy ustawy z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992, z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012 r.), jako osoby, która jest uprawniona do uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od 01.07.2013 r. w związku z opieką nad wpisz kim opiekujesz się, wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, np. „matką, Anną Nowak”, ur. wpisz datę urodzenia ON, która/y legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
3. wypłatę należnego świadczenia pielęgnacyjnego za okres od 01.07.2013 r. w kwocie po 620 zł za każdy miesiąc oraz dodatkowo ustawowe odsetki z chwilą powstania zaległości, licząc je od dnia terminu wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego przez MOPS, tj. od wpisz, którego dnia miesiąca MOPS dokonuje co miesiąc przelew na Twoje konto, np. u mnie jest to 25-go każdego miesiąca (comiesięczna data wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego w wpisz swoje miasto w 2013 r.), za który należne jest świadczenie pielęgnacyjne, tj. za lipiec od 25-go lipca, za sierpień od 25-go sierpnia, itd. do dnia przekazania środków na konto bankowe wpisz swoje imię i nazwisko, jakie jest znane co do danych MOPS w wpisz miasto w wpisz dział MOPSu który wypłaca ci świadczenie, np. u mnie „Dziale Świadczeń Rodzinnych”.
UZASADNIENIE
Do wydania przedmiotowej decyzji doszło w okolicznościach zmiany prawa przez ustawę z dnia 07.12.2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa zmieniająca) (Dz. U. 2012, poz. 1548), jaka z dniem 01.01.2013 r. zmieniła warunki przyznawania świadczeń opiekuńczych na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (dalej: ustawa świadczeniowa) (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) przez wprowadzenie w treść ustawy świadczeniowej m.in. art. 17 ust. 1b („kryterium wiekowe” stosowane w przypadku ustalania świadczenia pielęgnacyjnego), art.16a (specjalny zasiłek opiekuńczy). W dodatku, treść ustawy zmieniającej posiada samodzielne artykuły, nie stanowiące treści innych ustaw, a będące treścią samej ustawy zmieniającej: m.in. art. 11 ust. 1 oraz ust. 3, w których dokonano wprowadzenia przepisów intertemporalnych oraz ingerencji ustawy w prawa słusznie nabyte, poprzez wygaszenie prawomocnych decyzji administracyjnych, przyznających prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na wpisz na jaki okres masz starą decyzję przyznającą ŚP, np. „na stałe”, bądź wpisz datę do kiedy na mocy ustawy świadczeniowej, obowiązującej w swojej treści do 31.12.2012 r. (bez uwzględnienia ustawy zmieniającej). Wpisz swoje imię i nazwisko zarzuca wprowadzonym zmianom prawnym niezgodność z Konstytucją RP oraz Europejską Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: EKPC) w zakresie przedstawionym poniżej.
I. Niekonstytucyjność art. 17 ust. 1b ustawy świadczeniowej, nadany przez art. 1 ust. 5 pkt. 5 podpunkt b) ustawy zmieniającej z art. 2, art. 18, art. 32 ust. 1, art. 69 oraz art. 71 ust. 1 Konstytucji RP oraz Protokołem 1 art. 1 EKPC i art. 6 ust. 1 EKPC (w kontekście naruszenia zasady pewności prawnej) w zw. z art. 11 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy zmieniającej, w zakresie w jakim uniemożliwia nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od 01.07.2013 r. obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, a posiadającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie dotychczas (do 31.12.2012 r.) obowiązującej ustawy świadczeniowej na czas wskazany w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności osoby niepełnosprawnej dłuższy niż 30.06.2013 r., niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, którego niepełnosprawność powstała po ukończeniu 18 roku życia, lub w przypadku osób niepełnosprawnych kontynuujących naukę, po ukończeniu 25 roku życia.
Niekonstytucyjność art. 11 ust. 1 i ust. 3 ustawy zmieniającej z art. 2, art. 18, art. 69 oraz art. 71 ust. 1 Konstytucji RP oraz Protokołem 1 art. 1 EKPC i art. 6 ust. 1 EKPC (w kontekście naruszenia zasady pewności prawnej) w zakresie, w jakim pozbawia a nie przyznaje prawa do świadczenia pielęgnacyjnego po dniu 30.06.2013 r. osobie obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym zdolnej do pracy, a otrzymującej świadczenie pielęgnacyjne na podstawie dotychczas (do 31.12.2012 r.) obowiązującej ustawy świadczeniowej do 30.06.2013 r., niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny.
I.1. Stan faktyczny, krajowe uregulowania materialno-prawne świadczeń opiekuńczych przed i po wprowadzeniu ustawy zmieniającej.
Wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, lat wpisz wiek, np. 60 (ur. w wpisz rok urodzenia ON r.), jest osobą niepełnosprawną, wymień, po przecinku, jakie posiada schorzenia, wystarczy kilka najpoważniejszych. Na mocy orzeczenia wpisz oznaczenie orzeczenia o niepełnosprawności oraz jaki zespół je wydał w wpisz miasto z dnia wpisz datę wydania orzeczenia wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego został/a uznany/a za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym, niepełnosprawność ma charakter trwały i orzeczenie zostało wydane wpisz na jaki okres, np. na stałe, bądź wpisz datę do kiedy, zaś datę powstania niepełnosprawności określono na rok wpisz rok powstania niepełnosprawności, jaki widnieje na orzeczeniu. Od około wpisz od kiedy mniej więcej opiekujesz się niepełnosprawnym, tutaj wpisz swoje imię i nazwisko podjął/ęła się opieki nad wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, swoją/im twój stopień pokrewieństwa wobec tej osoby, np. matką, dziadkiem itd., podjął/ęła bardzo poważną decyzję życiową rezygnując z zatrudnienia celem świadczenia osobistej opieki nad osobą zależną od jej pomocy. Początkowo źródłem utrzymania dla wpisz swoje imię i nazwisko był/o/a wpisz jakie było twoje źródło utrzymania przed ubieganiem się o świadczenie pielęgnacyjne, np. zasiłek dla bezrobotnych itd., jaki otrzymywał/a przez wpisz przez jaki okres otrzymywałeś to źródło dochodu, np. 12 m-cy. W dniu wpisz datę złożenia wniosku do MOPS o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego ale tego sprzed 2012 r., wpisz swoje imię i nazwisko wystąpił/a z wnioskiem do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej: MOPS) w wpisz miasto o przyznanie wspomnianego świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia i podjęcia się opieki nad niepełnosprawną/ym.
Podstawą materialno-prawną występowania o świadczenie pielęgnacyjne była treść ustawy świadczeniowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm., aż do zmian wprowadzonych Dz. U. z 2012 r. poz. 1255) jaka obowiązywała do 31.12. 2012 r.
W świetle przytoczonej ustawy świadczeniowej, a dokładnie art. 17 ust. 1, świadczenie pielęgnacyjne przysługiwało z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:
1) matce albo ojcu,
2) innym osobom, na których, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.), ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności,
3) opiekunowi faktycznemu dziecka,
– jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, albo osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
W zgodzie natomiast z art. 24 ust. 4 tej ustawy prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustalało się na czas nieokreślony, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony.
Ponieważ wpisz swoje imię i nazwisko spełniał/a kryteria zakreślone przytoczoną ustawą świadczeniową, a z uwagi na treść orzeczenia jego/jej niepełnosprawnej/go twój stopień pokrewieństwa wobec ON, np. matki, dziadka itd., które wydane zostało wpisz na jaki okres, np. na stałe, bądź wpisz datę do kiedy, uprzednio musząc wyrejestrować się z Powiatowego Urzędu Pracy (jeżeli wyrejestrowałeś się tuż przed złożeniem wniosku o świadczenie to pozostaw ten wpis o PUP, jeśli tak nie było to usuń go) uzyskał/a świadczenie pielęgnacyjne z dniem wpisz datę od kiedy przyznano ci świadczenie pielęgnacyjne na wpisz na jaki okres, np. na stałe, bądź wpisz datę do kiedy w kwocie 520 zł miesięcznie, na mocy decyzji Prezydenta Miasta wpisz miasto nr wpisz nr decyzji o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego z dnia wpisz datę z tej decyzji, wydanej z upoważnienia Prezydenta przez wpisz stanowisko osoby która wydała decyzję z upoważnienia Prezydenta – dane przepisz z pieczątki imiennej, jaka widnieje na decyzji z MOPS, np. Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych MOPS w wpisz miasto, która to decyzja następnie uprawomocniła się. Ponadto uzupełnieniem świadczenia pielęgnacyjnego, pozwalającym opiekunowi/opiekunce nie pracując sprawować opiekę nad niepełnosprawnym/niepełnosprawną, jest pomoc niematerialna dla opiekuna/opiekunki w postaci opłacenia przez Prezydenta Miasta wpisz miasto składek emerytalno-rentowych (nie dłużej niż do uzyskania okresu ubezpieczeniowego) oraz zdrowotnych od wysokości kwoty pobieranego świadczenia, a zostało to prawo uregulowane w art. 6 ust. 2a ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz.1585 ze zm.).
Składki od świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 520 zł (do 30.06.2013 r. ) wynoszą:
na ubezpieczenie rentowo-emerytalne: 143,10 zł,
na ubezpieczenie zdrowotne: 46,80 zł,
co sumarycznie stanowi koszt 709,9 zł miesięcznie.
Zatem prawo do świadczenia pielęgnacyjnego daje opiekunowi/opiekunce względną stabilność perspektywy jego/jej sytuacji finansowej (stałość wypłat świadczenia) oraz zapewnienie uzyskania w przyszłości praw do zabezpieczenia społecznego, jak i możliwość bieżącego korzystania z świadczeń zdrowotnych w ramach ubezpieczenia.
W dniu 01.01.2013 r. weszła w życie ustawa zmieniająca, która wprowadziła drastyczne zmiany w treści ustawy świadczeniowej.
Ustawa świadczeniowa zyskała nowy art. 17 ust. 1b, w którym ustawodawca wprowadził kryterium wiekowe dotyczące wieku osoby niepełnosprawnej, w którym nabyła ona niepełnosprawność. I tak od 01.01.2013 r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie ubiegającej się o nie jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:
1) nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub
2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Ustawa zmieniająca nie wprowadziła w przypadku świadczenia pielęgnacyjnego kryterium dochodowego. Ustawa również nie zmieniła sposobu ustalania ważności decyzji, tzn. jest to ten sam okres, na jaki niepełnosprawny posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Ustawa zmieniająca wprowadziła świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 620 zł (wzrost świadczenia o 100 zł, regulowany art. 17 ust. 3 ustawy świadczeniowej), ale zamrażając jego wysokość w dotychczasowej kwocie 520 zł aż do 01.07.2013 r. (art. 15 ustawy zmieniającej).
Składki od świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 620 zł (od 01.07.2013 r.) wynoszą:
na ubezpieczenie rentowo-emerytalne: 170,62 zł,
na ubezpieczenie zdrowotne: 55,80 zł,
co sumarycznie stanowi koszt 846,42 zł miesięcznie.
Jednocześnie stworzone zostało nowe świadczenie w postaci specjalnego zasiłku opiekuńczego, określone w art.16a ustawy świadczeniowej, dla osób ubiegających się o wsparcie, a których niepełnosprawni podopieczni nabyli swoją niepełnosprawność po ukończeniu zakreślonego w art. 17 ust. 1b ustawy świadczeniowej kryterium wiekowego. W zgodzie z art.16a ust.1 specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielniej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca wprowadził tu odmienną od przyjętej w przypadku świadczenia pielęgnacyjnego definicję osoby uprawnionej, która to osoba w przypadku specjalnego zasiłku opiekuńczego musi rezygnować z zatrudnienia a w przypadku świadczenia pielęgnacyjnego może nie podejmować zatrudnienia bądź z niego rezygnować (szerszy zakres możliwych zachowań) w związku z konieczności sprawowania opieki.
Możliwość otrzymania nowego świadczenia została dodatkowo uzależniona od spełnienia kryterium dochodowego. Zgodnie z art.16a ust.2 ustawy świadczeniowej specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje, gdy łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekroczy kwoty określonej w art. 5 ust. 2 ustawy świadczeniowej (to bardzo niskie kryterium, poniżej przyjętego w Polsce minimum socjalnego o prawie 50 %).
Dodatkowo ustawa zmieniająca wprowadziła ustalanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na czas nie dłuższy niż okres zasiłkowy, tzn. 12 miesięcy, nie gwarantując wpisz swoje imię i nazwisko ubiegającemu/ubiegającej się o te nowe świadczenie stałości praw przez cały okres sprawowania opieki nad niepełnosprawną/niepełnosprawnym, mimo iż wedle posiadanego przez niepełnosprawną/niepełnosprawnego orzeczenia występuje wpisz bezterminowa lub jeśli jest określona niepełnosprawność do daty to ją podaj do kiedy konieczność udziału opiekuna/opiekunki w procesie jego leczenia, rehabilitacji, egzystencji, komunikacji społecznej.
Poza tym specjalny zasiłek opiekuńczy został ustalony w kwocie 520 zł (art. 16a ust. 6 ustawy świadczeniowej) wobec 620 zł świadczenia pielęgnacyjnego, mimo iż oba świadczenia są przyznawane z tytułu rekompensaty utraconych dochodów przez opiekunów wobec obiektywnej konieczności rezygnacji z zatrudnienia.
Ponadto, co najistotniejsze dla przedmiotu odwołania, ustawa zmieniająca w swoim art. 11 ust. 1 określiła zachowanie prawa nabytego na mocy prawomocnych decyzji do świadczenia pielęgnacyjnego, wydanych na podstawie poprzednio obowiązującej do 31.12.2012 r. ustawy świadczeniowej, tylko do 30.06.2013 r., czyli przez 6 miesięcy od wejścia w życie ustawy zmieniającej (mimo, iż prawo nabyte zostało wcześniej przyznane wpisz „na stałe” lub podaj datę do kiedy zostało przyznane wcześniej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego) a w ust. 3 określiła, iż po wskazanej w ust. 1 dacie prawomocne decyzje administracyjne wygasają z mocy prawa. Nastąpiła zatem ingerencja ustawodawcy w prawa nabyte opiekunów, którzy będąc w posiadaniu słusznie nabytych praw na podstawie prawomocnych decyzji administracyjnych zostali ich pozbawieni z „mocy nowego prawa”. Ważne dla sprawy jest również to, iż opiekunowie pozbawieni praw nabytych niczym nie przyczynili się do utraty ważności prawomocnych decyzji, ponieważ z powziętych na siebie zobowiązań, zarówno tych prawnych ale i przecież moralnych, wywiązywali się i wywiązują się nadal.
Wedle art. 11 ust. 4 ustawy zmieniającej Organ właściwy w rozumieniu ustawy świadczeniowej, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. od 01.01.2013 r. został zobowiązany do poinformowania osób otrzymujących świadczenie pielęgnacyjne na podstawie przepisów dotychczasowych ustawy świadczeniowej (obowiązującej do 31.12.2012 r.) o wygaśnięciu z mocy prawa decyzji o przyznaniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i warunkach nabywania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego obowiązujących od dnia 01.01.2013 r.
W dniu wpisz datę kiedy złożyłeś wniosek o świadczenie pielęgnacyjne na nowych zasadach wpisz swoje imię i nazwisko złożył/a w wpisz Dział MOPSu, w którym złożyłeś wniosek, np. u mnie Dziale Świadczeń Rodzinnych MOPS w wpisz miasto wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od 01.07.2013 r. w związku z opieką nad swoją/swoim niepełnosprawną/niepełnosprawnym wpisz twój stopień pokrewieństwa wobec ON wpisz imię i nazwisko niepełnosprawnego, np. matką Anną Nowak wraz ze stosownymi dokumentami oraz oświadczeniami.
Poniższy akapit pozostaw w odwołaniu tylko jeśli występowałeś z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli tego nie robiłeś usuń go
Dodatkowo wpisz swoje imię i nazwisko mając na względzie, iż zgodnie z regulacjami prawnymi pozwalającymi osobie mającej interes prawny lub faktyczny w sprawie na występowanie z wnioskiem o stwierdzenie ważności decyzji Prezydenta Miasta wpisz miasto wydanej przez MOPS w wpisz miasto nr wpisz nr decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z dnia wpisz datę sporządzenia tej decyzji skierował/a do MOPS w wpisz miasto w dniu wpisz datę złożenia wniosku wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji Prezydenta Miasta wpisz miasto nr wpisz nr decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z dnia wpisz datę sporządzenia tej decyzji, gdyż takiej decyzji jak dotąd nie otrzymał/a. aż dotąd wykasuj
Poniższy akapit pozostaw w odwołaniu tylko jeśli występowałeś z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego i otrzymałeś postanowienie lub „pismo” w tej sprawie a nie decyzję, jeżeli tego nie robiłeś usuń go
W dniu wpisz datę odebrania postanowienia lub „pisma” wpisz swoje imię i nazwisko odebrał/a postanowienie/pismo z dnia wpisz datę sporządzenia postanowienia lub pisma wydane z upoważnienia Prezydenta Miasta wpisz miasto przez przepisz stanowisko oraz urząd z imiennej pieczątki jaka widnieje na tym dokumencie, np. Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych itp nr wpisz nr postanowienia lub pisma o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji Prezydenta Miasta wpisz miasto nr wpisz nr decyzji przyznającej ci prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z dnia wpisz datę sporządzenia decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego aż dotąd wykasuj
W dniu wpisz swoje imię i nazwisko odebrał/a decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta wpisz miasto przez wpisz stanowisko osoby która wydała decyzję z upoważnienia Prezydenta – dane przepisz z pieczątki imiennej, jaka widnieje na decyzji z MOPS, np. Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych MOPS w wpisz miasto nr wpisz nr decyzji odmawiającej przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z dnia wpisz datę sporządzenia tej decyzji o odmowie przyznania od 01.07.2013 r. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, w związku z opieką nad wpisz twój stopień pokrewieństwa wobec ON, np. matką, ojcem itd Panią/Panem wpisz imię i nazwisko ON, ur. wpisz datę urodzenia ON.
Poniższy akapit pozostaw w odwołaniu tylko jeśli występowałeś z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego i otrzymałeś postanowienie w tej sprawie a nie decyzję i złożyłeś do SKO od tego postanowienia zażalenie, jeżeli tego nie robiłeś usuń go
Na treść powyżej przytoczonego postanowienia wpisz swoje imię i nazwisko złożył/a w dniu wpisz datę złożenia zażalenia zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w wpisz miasto celem uchylenia postanowienia, przekazania sprawy do ponownego rozpoznania ze zobowiązaniem MOPS w wpisz miasto wydania decyzji wygaszającej. aż dotąd wykasuj
I.2. Celowość świadczenia pielęgnacyjnego, stanowisko TK, NSA. Stanowisko RPO oraz MPiPS wobec wprowadzenia zmian w przepisach ustawą zmieniającą.
W Polsce Trybunał Konstytucyjny (TK) przyjął w swym orzecznictwie, że celem świadczenia pielęgnacyjnego jest zastąpienie dochodu z pracy zarobkowej, jaki opiekun uzyskiwał, bądź uzyskiwałby, gdyby pracował i nie zajmował się opieką nad niepełnosprawnym. Instytucja, jaką jest świadczenie pielęgnacyjne, stanowi zatem pomoc dla osoby opiekującej się osobą niepełnosprawną, ma skompensować utracony dochód z pracy zarobkowej. Sprawujący opiekę świadomie rezygnacje z pracy zarobkowej, mimo zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia, staje się bezrobotny z własnego, trudnego wyboru (wyrok z dnia 22.07.2008r., P41/07).
Z kolei zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) świadczenie pielęgnacyjne jest instytucją pomocy publicznej wobec osób bliskich osobie niepełnosprawnej w celu zabezpieczenia ich egzystencji. W ten sposób ustawodawca wypełnia art. 69 Konstytucji RP mówiący o obowiązku Polski, wobec osób niepełnosprawnych udzielania, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej (uchwała składu siedmiu sędziów NSA z 11.12.2012 r., LEX nr 1230181).
Uznając powyżej przytoczoną celowość świadczenia pielęgnacyjnego należy także uznać, iż nie ma różnicy w podejmowanej decyzji przez opiekuna o „rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym” czy to „dzieckiem” czy „dorosłym” czy ”18 latkiem” czy „25 latkiem” bądź i 50, 60, 80, 90 latkiem, wszyscy są bowiem niepełnosprawni i wszyscy w zgodzie z orzeczeniem Zespołów ds Orzekania o Niepełnosprawności nie mogą bez codziennej, stałej pomocy samodzielnie egzystować, gdyż częstokroć zagraża to nie tylko utracie zdrowia ale i przede wszystkim życia.
Przedmiotowy art. 17 ust. 1b ustawy świadczeniowej poza zawężeniem adresatów normy prawnej (bezpośrednio opiekunów a pośrednio wykluczonych niepełnosprawnych, z racji wieku, w którym nabyli niepełnosprawność) nie zdefiniował pułapu wieku niepełnosprawnego, do ukończenia którego przysługuje jego opiekunowi prawo do pomocy finansowej, zatem może mieć niepełnosprawny obecnie zarówno 5 lat, jak i 65 lat itp., ważnym w treści rozporządzenia jest jedynie fakt, w jakim wieku osobą niepełnosprawna nabyła swoją znaczną niepełnosprawność. Literalnie odczytywany przedmiotowy art. ustawy świadczeniowej przyznaje zatem prawo opiekunowi do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym, który może mieć np. 40 lat i pozostawać na rencie socjalnej, bądź mieć 25 lat i pobierać rentę rodzinną, ewentualnie posiadać alimenty itp. inne środki utrzymania.
Ustawodawca próbuje zatem uzależnić prawo do świadczenia pielęgnacyjnego wyłącznie od wieku powstania niepełnosprawności a nie od utraconych dochodów przez opiekuna, a właśnie ta druga przesłanka leży u podstaw w ogóle powstania instytucji świadczenia pielęgnacyjnego a nie wiek niepełnosprawnego w chwili powstania niepełnosprawności.
Regulacje ustawy zmieniającej, które zmodyfikowały zasady ustalania świadczeń opiekuńczych z dniem 01.01.2013 r. stały się przedmiotem wystąpienia Rzecznik Praw Obywatelskich (RPO) nr RPO/723319/13/III/1113.2 RZ z dnia 06.03.2013 r. skierowanego do MPiPS o zajęcie stanowiska wobec zasadniczych wątpliwości RPO co do zachowania przez ministerstwo praw nabytych, zaufania obywatela do prawa i państwa. W odpowiedzi z 29.03.2013 r. ministerstwo udzieliło informację, którą można uznać za jawne nadużycie, jeśli by tego nie nazwać arogancją ze strony prawodawcy.
Przytoczona treść wyjaśnień ministerstwa brzmi następująco (cytat ze strony internetowej RPO):
„Minister Pracy i Polityki Społecznej (29.03.2013 r.) wyjaśnił, że przyjęte rozwiązania, w szczególności wysokość świadczeń i wprowadzenie kryterium dochodowego przy specjalnym zasiłku opiekuńczym, wynikają z ograniczonych możliwości budżetowych. Konstytucyjna zasada ochrony praw nabytych nie ma charakteru absolutnego i nie wyklucza stanowienia regulacji ograniczających lub znoszących prawa podmiotowe. Zakazane jest wyłącznie arbitralne i nieproporcjonalne ograniczanie praw nabytych, mogą one natomiast być uszczuplane "w szczególnych okolicznościach" nie tylko z uwagi na wartości konstytucyjne, ale i pewne okoliczności gospodarczo-społeczne, m. in. równowagę finansową państwa czy kryzys gospodarczy. Możliwość otrzymania nowego świadczenia, specjalnego zasiłku opiekuńczego w wysokości 520 zł, została uzależniona od spełnienia kryterium dochodowego. Bez kryterium dochodowego pozostawiono, jako osoby uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego rodziców, opiekunów faktycznych dziecka (osoby sprawujące opiekę nad dzieckiem, które wystąpiły do sądu o jego przysposobienie), osoby będące rodzinami zastępczymi spokrewnionymi z dzieckiem oraz inne osoby zobowiązane do alimentacji na podstawie Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ponadto zmiany polegają m.in. na wprowadzeniu niezbędnych procedur umożliwiających organom właściwym w sprawach świadczeń rodzinnych weryfikację przyznanego prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego. Uwzględniona została możliwość lub obowiązek (w zależności od przesłanek) przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego"
Odpowiedź ministerstwa stoi w logicznej sprzeczności z rzeczywistymi zapisami ustawy zmieniającej, jak i ustawy świadczeniowej jaka obowiązywała do 31.12.2012 r., mając na względzie również inne regulacje prawne jakie weszły w życie w 2013 r., z kilku co najmniej względów:
MPiPS wraz Prezesem Rady Ministrów zaraz po zabraniu praw nabytych opiekunom ON (osób niepełnosprawnych) z wiekiem powstania niepełnosprawności po 18, bądź odpowiednio 25 roku życia, przyznało dodatki w postaci 100 zł dla pozostałych opiekunów (ich niepełnosprawni mają orzeczenia przed wiekiem 18 czy 25 lat w trakcie nauki),
Rozporządzenie Rady Ministrów swoim nowym planem pomocowym przyznało opiekunom osób niepełnosprawnych z wiekiem powstania niepełnosprawności przed 18 czy 25 rokiem życia kolejny dodatek, tym razem w kwocie 200 zł miesięcznie, a zatem do uprzywilejowanej grupy opiekunów rząd skierował w sumie dodatkową pomoc w kwocie łącznej 300 zł miesięcznie (łączne świadczenie w kwocie 820 zł wobec 520 zł dla pozostałych),
W zapowiedziach rządu jest podwyższenie (dla tej uprzywilejowanej grupy opiekunów) świadczeń pielęgnacyjnych do kwoty minimalnego wynagrodzenia, co stanowi obecnie 1600 zł (kolejny wzrost świadczenia, z obecnych 820 zł aż do 1600 zł).
Zatem prosta matematyka mówi, iż rząd, ministerstwo, nie sugerowało się "oszczędnościami budżetowymi" czy kryzysem (jak obecnie próbuje kłamliwie argumentować) łamiąc konstytucyjnie chronione prawa nabyte, ponieważ zabierając wykluczonym, dyskryminowanym opiekunom prawa nabyte przekazał znowelizowanymi przepisami oraz programami pomocowymi pozyskane w ten sposób "oszczędności" uprzywilejowanej grupie opiekunów.
Ponadto uprzywilejowana grupa opiekunów, mimo wyższych świadczeń, została pozostawiona poza wszelką kontrolą co do ich faktycznej sytuacji materialnej, a zatem nie można nawet mówić o racjonalizacji dystrybucji środków z budżetu państwa, a o niekontrolowanym i niezasadnym, z materialnego punktu widzenia, uprzywilejowanym i nieuzasadnionym w stanie faktycznym traktowaniu jednej, sztucznie wyłonionej grupy opiekunów, kosztem dyskryminacji pozostałych, którzy mimo pozostawania w zasadniczo gorszej sytuacji materialnej mogą zostać całkowicie pozbawieni środków do życia i zostaną w ten sposób zmuszeni do pozostawienia swoich podopiecznych bez opieki i poszukiwania zatrudnienia i zajęcia się życiem zawodowym a nie opieką.
Nie prawdą jest, jakoby MPiPS ustawą zmieniającą, doprowadziło dopiero do wprowadzenia narzędzi (procedur) weryfikacji ewentualnych nadużyć, ponieważ ustawa świadczeniowa, jaka obowiązywała do 31.12.2012 r., już posiadała takie narzędzia, zapisane m.in. § 12. 1. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 grudnia 2011 roku w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz.U. nr 298 z 2011 poz. 1769) w myśl, którego:
"W przypadku gdy organ właściwy prowadzący postępowanie w sprawie świadczeń rodzinnych poweźmie wątpliwość w sprawie dotyczącej przyznanego świadczenia rodzinnego co do występujących w sprawie okoliczności mających wpływ na prawo do tego świadczenia, powiadamia niezwłocznie osobę pobierającą świadczenia rodzinne o konieczności złożenia w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż14 dni, licząc od dnia otrzymania wezwania, wyjaśnień w sprawie lub dostarczenia niezbędnych dokumentów"
zatem to kolejne nadużycie MPiPS.
I.3. Uregulowania prawne Konstytucji RP oraz EKPC.
Wsparcie państwa zasadne jest wobec osób, których sytuacja życiowa wymaga pomocy szczególnie tam, gdzie państwo na specjalny obowiązek jej udzielania, a więc wobec rodzin, osób ubogich czy niepełnosprawnych. Taki szczególny charakter dbałości państwa ma swoje podstawy wywodzące się m.in. z art. 18 Konstytucji (nakazy ochrony i opieki nad rodziną w ogólnym przesłaniu) jak również z art. 71 Konstytucji (szczególnej pomocy władz publicznych rodzinom w trudnej sytuacji materialnej i społecznej) ale również art. 69 Konstytucji (osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczaniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej).
Wg Trybunału Konstytucyjnego konstytucyjna zasada równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji):
„polega na tym, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych), charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowani równo. A więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących” (orzeczenie z 9 marca 1988 r., sygn. U. 7/87, OTK w 1988 r., cz. I, poz. 1).
Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się również co do możliwości zróżnicowania sytuacji prawnych tych podmiotów, ale wyłącznie w szczególnie umotywowanych przypadkach (wyrok TK z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. akt P 27/07). Wg bowiem Trybunału Konstytucyjnego:
„punktem wyjścia orzekania o zasadzie równości musi więc zawsze być ustalenie, czy istnieje wspólność cechy relewantnej pomiędzy porównywanymi sytuacjami, a więc, innymi słowy, czy zachodzi „podobieństwo” tych sytuacji. Wystąpienie takiego podobieństwa stanowi przesłankę zastosowania zasady równości. Jeżeli więc zostaje stwierdzone, że sytuacje „podobne” zostały przez prawo potraktowane odmiennie, to wskazuje to na możliwość naruszenia zasady równości. Nie zawsze jednak odmienność potraktowania sytuacji podobnych jest konstytucyjnie niedopuszczalna, bo mogą zachodzić wypadki, gdy będzie ona usprawiedliwiona. Wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych muszą zawsze znajdować uzasadnienie w odpowiednio przekonujących argumentach. Argumenty te muszą mieć: 1) charakter relewantny (racjonalnie uzasadniony), a więc pozostawać w bezpośrednim związku z celem i zasadniczą treścią przepisów, w których zawarta jest kontrolowana norma, oraz służyć realizacji tego celu i treści; 2) charakter proporcjonalny, a więc waga interesu, któremu ma służyć różnicowanie sytuacji adresatów normy, musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku nierównego potraktowania podmiotów podobnych; 3) jakiś związek z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne potraktowanie podmiotów podobnych. Jedną z takich zasad konstytucyjnych jest zasada sprawiedliwości społecznej (zob. orzeczenie z 3 września 1996 r., sygn. K. 10/96, OTK ZU nr 4/1996, poz. 33, s. 281). Dopiero brak owych przekonujących argumentów powoduje, że regulacja różnicująca reżim prawny podmiotów czy sytuacji „podobnych” nabiera charakteru niekonstytucyjnej dyskryminacji bądź uprzywilejowania.”
Art. 2 Konstytucji RP zawierający klauzulę demokratycznego państwa prawnego należy, zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, do fundamentalnych przepisów konstytucyjnych określających podstawowe i szczególnie chronione cechy ustrojowe RP. Artykuł ten stanowi niezwykle ważną dyrektywę w zakresie stanowienia prawa dla organów władzy publicznej. Z dyrektywy tej wywodzą się między innymi takie zasady prawa jak:
zasada proporcjonalności,
zasada niedziałania prawa wstecz,
zasada prawa do sądu,
zasada ochrony życia ludzkiego,
zasada ochrony praw słusznie nabytych.
To jedynie tylko część zasad czerpiących z zasady demokratycznego państwa prawa.
Odnosząc się do zasady demokratycznego państwa prawnego Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie wskazywał, że:
1) ochrona praw nabytych dotyczy zarówno praw podmiotowych prywatnych, jak i publicznych praw podmiotowych, a także ich ekspektatyw,
2) źródłem tych praw jest ustawa, ale są one funkcjonalnie związane z prawami gwarantowanymi przez Konstytucję, gdyż stanowią realizację tych praw,
3) do naruszenia zasady ochrony praw nabytych dochodzi, gdy pozbawia się jednostkę dotychczasowego prawa podmiotowego w drodze uchylenia lub zmiany ustawy, a także przez jego ograniczenie, które naruszy istotę tego prawa,
4) zasada ochrony praw nabytych nie oznacza, że prawa te są niezmienne; ustawodawca ma pewną swobodę w zakresie kształtowania treści danego prawa. Dopuszczalne zmiany czy ograniczenia, a czasem również pozbawienie prawa podmiotowego jest możliwe z uwagi na realizację innych ważnych wartości. Może ono być dokonane jedynie w niezbędnym zakresie i pod warunkiem wyrównania praw utraconych (por. wyrok z 23 listopada 1998 r., sygn. SK7/98, OTK ZU nr 7/1998, poz. 114, wyrok z 30 marca 2005 r., sygn. K 19/02, OTK ZU nr 3/A/2005, poz. 2 .
Dla równowagi przytoczonych orzeczeń Trybunału należy stwierdzić, iż ingerując w prawa nabyte, prawodawca powinien umożliwić zainteresowanym dostosowanie się do nowej sytuacji, w szczególności poprzez wprowadzenie odpowiedniego vacatio legis. Ocena dopuszczalności ograniczeń praw podmiotowych wymaga zatem rozważenia:
1) czy wprowadzone ograniczenia znajdują podstawę w innych normach, zasadach lub wartościach konstytucyjnych,
2) czy nie istnieje możliwość realizacji danej normy, zasady lub wartości konstytucyjnej bez naruszania praw nabytych,
3) czy wartościom konstytucyjnym, dla realizacji których prawodawca ogranicza prawa nabyte, można w danej konkretnej sytuacji przyznać pierwszeństwo przed wartościami znajdującymi się u podstaw zasady ochrony praw nabytych,
4) czy prawodawca podjął niezbędne działania mające na celu zapewnienie jednostce warunków do przystosowania się do nowej reguły.
Protokołu nr 1 art. 1 EKPC, stanowi o prawie każdej osoby fizycznej i prawnej do poszanowania swego mienia. Nikt nie może być pozbawiony swojej własności, chyba że w interesie publicznym i na warunkach przewidzianych przez ustawę oraz zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego.
Wedle orzecznictwa ETPC, jak i Trybunału Konstytucyjnego w Polsce, pojęcie własności ma szerokie znaczenie, nie dotyczy ono jedynie własności materialnej (nieruchomości), natomiast za własność możliwe jest do uznania posiadanie indywidualnego prawa i korzyści majątkowej, w tym także wywodzonego z prawomocnej decyzji administracyjnej uzyskanej na podstawie ustawy. W odwołaniu mamy do czynienia z prawem własności wpisz swoje imię i nazwisko do świadczenia pielęgnacyjnego, stanowiącego zabezpieczenie materialne wpisz swoje imię i nazwisko w określonej wartości ekonomicznej 520 zł miesięcznie (620 zł od 01.07.2013 r.), jak również prawa niematerialnego wpisz swoje imię i nazwisko, wywodzącego się bezpośrednio w związku z posiadania przez wpisz swoje imię i nazwisko prawa materialnego, w postaci zapewnienia w przyszłości zabezpieczenia społecznego, realizowanego przez opłacanie od wysokości prawa materialnego przez Prezydenta Miasta wpisz miasto składek na ubezpieczenie rentowo-emerytalne w kwocie 143,10 zł (170,62 zł od 01.07.2013 r.) ale i również ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 46,80 zł (55,80 zł od 01.07.2013 r.), co stanowi o możliwości uzyskania prawa do renty bądź emerytury oraz bieżącą możliwość korzystania przez wpisz swoje imię i nazwisko ze świadczeń zdrowotnych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Zarówno nabyte prawo materialne jak i niematerialne wpisz swoje imię i nazwisko jest własnością indywidualną, korzystać z niego może jedynie wpisz swoje imię i nazwisko imiennie. Z tytułu posiadania przez wpisz swoje imię i nazwisko nabytego prawa własności wypływają zarówno uprawnienia wpisz swoje imię i nazwisko jak i obowiązki. Obowiązkami wpisz swoje imię i nazwisko jest sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, zależną od pomocy, opieki wpisz swoje imię i nazwisko. Posiadane prawo własności wpisz swoje imię i nazwisko nabyte na mocy prawomocnej decyzji administracyjnej stanowi gwarancję stałości uzyskanego prawa przy zachowaniu przez Polskę konstytucyjnej zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa (art. 2 Konstytucji RP). Zasada ta wymaga takiego stanowienia i stosowania prawa, by obywatel mógł układać swoje sprawy w zaufaniu, że nie naraża się na skutki prawne, których nie mógł przewidzieć w momencie podejmowania decyzji. Przytoczona zasada jest jednym z fundamentalnych przepisów, na którym opiera się funkcjonowanie państwa demokratycznego i prawnego, stąd też podlega w Polsce ścisłej kontroli Trybunału Konstytucyjnego, gdyż stanowi ustaloną zasadę prawa przedmiotowego, wyznaczającego granice ingerencji władzy publicznej w sferę praw podmiotowych wpisz swoje imię i nazwisko. Naruszenie tych zasad może uzasadniać zarzut niedopuszczalnego wkroczenia przez tę władzę w sferę konstytucyjnie chronionych praw lub wolności jednostki, co w konsekwencji prowadzi do stwierdzenia sprzecznego z porządkiem konstytucyjnym naruszenia tych praw lub wolności. Ponadto w sferze prawodawczej działalności Polski zasada ta stwarza w szczególności obowiązek kształtowania prawa w taki sposób, by nie ograniczać wolności obywateli, jeśli tego nie wymaga ważny interes społeczny czy indywidualny, chroniony Konstytucją, obowiązek przyznawania obywatelom praw z jednoczesnym ustanowieniem gwarancji realizacji tych praw, obowiązek stanowienia również prawa spójnego, jasnego i zrozumiałego dla obywateli, dokonywania zmian w obowiązujących przepisach z zastosowaniem reguł stanowienia przepisów przejściowych. Zabrania się tworzenia swoistych „pułapek prawnych”, tzn. takie uregulowania prawa, które mimo jasności przepisów ustawy pozwalają wpisz swoje imię i nazwisko nabycie praw, w tym własności, i w dobrej wierze zaufanie Polsce gwarancji ich respektowania, poczynienie życiowych wyrobów opierających się na nabytym prawie własności, po czym dokonanie przez władze publiczne zmiany ustawy będącej wcześniej podstawą materialno-prawną praw nabytych i stworzenie przeciwstawnych niż to miało wcześniej regulacji prawnych z jednoczesnym pozbawieniem wpisz swoje imię i nazwisko nabytego prawa własności. Protokół nr 1 art. 1 Konwencji, co zostało wielokrotnie podkreślone przez Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC), dopuszcza co prawda pozbawienie prawa własności (podobnie jest z Konstytucją RP, która nie definiuje nabytego prawa własności jako prawa absolutnego), ale musi takie działanie władzy spełniać warunki legalności i proporcjonalności. Za dopuszczalne wg ETPC jest takie działanie w pozbawianiu prawa własności, które w konsekwencji będzie chronić interes publiczny, definiowany przez władze krajowe przy respektowaniu innych wartości konstytucyjnych, np. celów społeczno-ekonomicznych, przy czym nie może dochodzić do sytuacji, w której nie będzie zachowana zasada proporcjonalności działania, nadużywane będzie pozbawianie prawa nabytego jednostki wobec innych możliwych form realizacji celu interesu publicznego, czy w końcu dokonywane będą pozbawienia praw nabytych bez możliwości dostosowania się jednostki do nowej sytuacji. Co ważne, pozbawienie nabytych praw stanowiących własność jednostki nie może zostać dokonane bez rekompensaty utraconych praw. Jeżeli już dochodzi do ingerencji w prawa własności władze publiczne mają obowiązek nie dość, że zadośćuczynić poniesionym stratom wpisz swoje imię i nazwisko to i również muszą dokonać tego z rozsądnym, bliskim stracie terminie. Dodatkowo, jeżeli materią nabytego prawa własności wpisz swoje imię i nazwisko są jedyne jego środki do życia, to pozbawianie wpisz swoje imię i nazwisko tego prawa bez zapewnienia mu/jej innych, realnych źródeł utrzymania podczas procedowania organów krajowych stoi w sprzeczności z obowiązującym w tym zakresie wymogiem szczególnej staranności w sprawach o zasadniczym znaczeniu dla wpisz swoje imię i nazwisko.
I.4. Podsumowanie
Pozbawienie wpisz swoje imię i nazwisko nabytego prawa własności z decyzji administracyjnej do świadczenia pielęgnacyjnego, z jednoczesnym wprowadzeniem w przypadku nowych zasad regulujących prawo do świadczenia pielęgnacyjnego sztucznego kryterium wiekowego niepełnosprawnego (art. 17 ust. 1b), brak wprowadzenia kryterium dochodowego, pozostawienie możliwości niepodejmowania bądź rezygnacji z zatrudnienia wobec drastycznych ograniczeń ubiegania się o nowe świadczenie w postaci specjalnego zasiłku opiekuńczego, miało na celu (wedle rządowego uzasadnienia projektu ustawy zmieniającej) ograniczyć wydatki Polski na wsparcie opiekunów osób niepełnosprawnych, gdyż najliczniejszą grupę osób niepełnosprawnych stanowiły te osoby, które nabyły niepełnosprawność po ukończeniu wieku określonego we wprowadzonym kryterium wiekowym.
Ukształtowane w ten sposób nowe prawo w postaci ustawy świadczeniowej, w połączeniu z art. 11 ustawy zmieniającej, ingerującym w prawa słusznie nabyte (ust. 1 w zw. z ust.3), stworzyło dla olbrzymiej rzeszy opiekunów swoistą „pułapkę prawną”. Wedle danych przedstawionych przez projektodawcę ustawy zmieniającej (druk sejmowy z 2012 nr 724) szacuje się, iż w 2013 r. przez wprowadzenie powyższych zmian Polska odmówi pomocy 99 800 opiekunom osób niepełnosprawnych, a już w 2014 r. aż 184 300 opiekunów nie uzyska wsparcia w opiece nad niepełnosprawnym (95 000 ma mieć prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, a zaledwie 30 700 do nowego specjalnego zasiłku opiekuńczego).
Przez wprowadzenie art. 17 ust. 1b wpisz swoje imię i nazwisko przy obecnie istniejących zapisach ustawy świadczeniowej nie jest w stanie uzyskać prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, mimo wywiązywania się ze wszystkich na siebie podjętych zobowiązań i mimo, iż prawo do tego świadczenia zostało mu/jej przyznane wpisz na jaki okres, np. „na stałe”, bądź wpisz datę do kiedy (pod rządami ustawy świadczeniowej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012 r.).
Dopuszczenie do ingerencji w prawa nabyte opiekunów poza pozbawieniem praw samych opiekunów wpłynęłoby druzgocąco nie tylko na życie opiekuna i brak zaufania tegoż opiekuna do państwa jak i prawa, ale przede wszystkim życie samego niepełnosprawnego, do czego dopuścić nie powinna nie tylko rodzina ale przede wszystkim prawodawca. Opiekun, który w wyniku ingerencji w prawa nabyte zostanie ich pozbawiony traci częstokroć jedyny, dopuszczalny przez ustawę dochód, zatem będąc zmuszony działaniami prawodawcy musi zacząć na nowo pracować, aby mógł się utrzymać, a tym samym pozostawić swojego bliskiego niepełnosprawnego bez niezbędnej opieki. Dopuszczenie do opisanej sytuacji rodzi konsekwencje w postaci stworzenia realnego zagrożenia dla utraty zdrowia i życia osób niepełnosprawnych, jak i ludzi z środowiska, w którym niepełnosprawni żyją.
W charakterystyce przedmiotowego odwołania nie można wg wpisz swoje imię i nazwisko uznać, iż 6 miesięczny okres przejściowy zapisany w art. 11 ust. 1 ustawy zmieniającej jest wystarczający dla uznania legalności działa ustawodawcy z uwagi na powiązania wpisz swoje imię i nazwisko z niepełnosprawną/ym wpisz kim dla ciebie jest ON, np. matką, ojcem itd przez ciągłą, nieustającą codzienną potrzebą niesienia jej/jemu wsparcia. Niezależnie od okresu przejściowego wpisz swoje imię i nazwisko nie może pozostawić swoją/swojego niepełnosprawną/ego wpisz kim dla ciebie jest ON, np. matki, ojca itd bez należytej opieki, a ustawodawca nie wyszedł z żadną realną formą zmiany tej sytuacji, ani dla wpisz swoje imię i nazwisko a tym bardziej dla niepełnosprawnej/ego.
Stworzenie w ustawie świadczeniowej specjalnego zasiłku opiekuńczego również nie zaspokaja potrzeb bytowych wpisz swoje imię i nazwisko, ponieważ wedle określonych regulacji prawnych, pozbawienie nabytego prawa własności dotyczy decyzji, która przyznała prawo własności wpisz swoje imię i nazwisko na czas wpisz na jaki okres, np. „nieokreślony”, bądź wpisz datę do kiedy, a regulacje prawne nowego specjalnego zasiłku opiekuńczego wprowadzają maksymalny 12 miesięczny okres nabycia praw do niego. Dodatkowo wpisz swoje imię i nazwisko (rodzina opiekuna oraz rodzina niepełnosprawnego) ma spełniać kryterium dochodowe przy ubieganiu się o nowe świadczenie, którego to wymogu nie posiadał/a w nabytym prawie własności do świadczenia pielęgnacyjnego oraz sztucznie wykreowane przez ustawodawcę, nastawione na nieuprawnioną selekcją potencjalnych opiekunów kryterium „rezygnacji z zatrudnienia”, umyślnie pozbawione przez ustawodawcę zapisu „niepodejmowania zatrudnienia”.
Stawiana skala nowych wymogów w tej nowej formie wsparcia stwarza wobec opiekunów, którzy mają już prawa nabyte pod rządem ustawy świadczeniowej obowiązującej do 31.12.2012 r., nieuprawnione bariery, przeciwstawne w części, aniżeli to było pod wcześniejszą regulacją ustawy świadczeniowej, i co gorsza wcześniej nie do przewidzenia.
Nieuprawnione jest również, w okolicznościach sytuacji prawnej wpisz swoje imię i nazwisko, aby rezygnując z zatrudnienia był/a „inną kategorią opiekuna/opiekunki”, który/a nawet jeśli by uzyskał/a prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, to miałby/musiałaby go otrzymywać w kwocie niższej (520 zł) aniżeli przewidują to przepisy dotyczące świadczenia pielęgnacyjnego (620 zł) i różnic w opłacanych składkach na zabezpieczenie społeczne w obu przypadkach. Oba te świadczenia przysługują z tego samego tytułu, czyli rezygnacji z zatrudnienia i stanowią rekompensatę utraconych dochodów oraz opiekunowie jednakowo posiadają te same relewantne cechy (opieka nad niepełnosprawnym członkiem rodziny – nawet może istnieć to samo spokrewnienie w linii prostej rodzic a dziecko, rezygnacja z pracy zawodowej na rzecz świadczenia całodobowej pomocy nad członkiem rodziny i związana z tym utrata wynagrodzenia i utrzymywanie się wyłącznie z uzyskanego świadczenia opiekuńczego, pozostawanie w relacji z niepełnosprawnym członkiem rodziny w obowiązku alimentacyjnym i wywiązywanie się z tego obowiązku dobrowolnie odciążając w ten sposób państwo od konieczności zapewnienia instytucjonalnej opieki tym osobom) stąd też taki sztuczny podział opiekunów łamię zasadę równości oraz godzi w społeczne poczucie sprawiedliwości.
Takie zróżnicowanie opiekunów (ze względy tylko i wyłącznie czy niepełnosprawność podopiecznego powstała przed ukończeniem 18, czy odpowiednio dla kontynuującego naukę, 25 roku życia i to niezależnie od jego wieku, a więc może być „niepełnosprawnym dorosłym” czy inna osoba w rodzinie, która posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i wymaga stałej bądź długotrwałej codziennej pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych ale jej niepełnosprawność powstała po ukończeniu 18, czy odpowiednio 25 roku życia) nie znajduje żadnego racjonalnego uzasadnienia i nie wytrzymuje krytyki ze strony zapisów konstytucyjnych mówiących także o konieczności zapewnienia pomocy RP w zabezpieczaniu egzystencji niepełnosprawnego, o nakazie ochrony i opieki nad rodziną w ogólnym przesłaniu, i łamie te zasady nie tylko w aspekcie socjalno-ekonomicznym, ale przede wszystkim w społecznym poczuciu sprawiedliwości i nie może w demokratycznym państwie prawa być ignorowane przez władze.
Wpisz swoje imię i nazwisko uznał/a, iż nie można w sposób niedyskryminujący dzielić prawo do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, dokonując przedmiotowego podziału opiekunów wyłącznie ze względu na wiek, w którym podopieczny nabył niepełnosprawność, gdyż z tego jedynie faktu nie wynika żadna dodatkowa, uzasadniona (tym bardziej konstytucyjnie) potrzeba zróżnicowania wsparcia i to dla opiekuna/opiekunki.
Ingerencją w nabyte prawa własności, wywodzące się z prawomocnej decyzji administracyjnej, ustawodawca pozbawił wpisz swoje imię i nazwisko jedynego źródła utrzymania i ubezpieczenia.
Ustawodawca nie zapewnił wpisz swoje imię i nazwisko (mimo iż opieka nad niepełnosprawnym jest swoistym rodzajem pracy) prawa do zasiłku dla bezrobotnych itp. świadczeń z chwilą wygaszenia z mocy ustawy wcześniej nabytych praw do świadczenia pielęgnacyjnego.
Wpisz swoje imię i nazwisko od 01.07.2013 r. nie ma prawa do żadnego świadczenia, pozostaje nadal opiekunem/opiekunką niepełnosprawnej/ego wpisz kim dla ciebie jest ON, np. matki, ojca itd, bez pomocy państwa dla osoby niepełnosprawnej jak i dla siebie, jako opiekuna/opiekunki.
Zasada proporcjonalności wg wpisz swoje imię i nazwisko również nie została dochowana przez Polskę. Opiekun/Opiekunka pozbawiony/a praw nabytych ma w perspektywie pozostawienie bez opieki niepełnosprawną/niepełnosprawnego i poszukiwanie zatrudnienia, w tym czasie oddanie niepełnosprawną/niepełnosprawnego do Domów Pomocy Społecznej (dalej: DPS, czyli instytucjonalna opieka nad niepełnosprawnymi), bądź życie z zasiłków Pomocy Społecznej, czyli w polskich realiach w skrajnym ubóstwie. Nagminne przekazywanie niepełnosprawnych w faktycznych uwarunkowaniach polskich wymagałoby ze strony państwa budowę nowych DPS co spowodowałoby znaczący wzrost kosztów (nawet kilkukrotny od obecnego), niewspółmiernie wyższych niż kwota świadczenia pielęgnacyjnego wraz z opłaconymi składkami rentowo-emerytalnymi oraz zdrowotnymi (szacuje się w różnych źródłach, iż koszt utrzymania osoby niepełnosprawnej w DPS jest na poziomie od 3500 do 4500 zł miesięcznie, podczas gdy sumaryczna pomoc dla wpisz swoje imię i nazwisko z tytułu świadczenia pielęgnacyjnego i opłacanych ubezpieczeń rentowo-emerytalny oraz zdrowotnych wynosi do 30.06.2013 r. 709,9 zł miesięcznie a od 01.07.2013 r. 846,42 zł miesięcznie). Bilans zysków i strat dla Polski jest korzystniejszy przy zachowaniu opiekunów przy niepełnosprawnych, w dodatku życie niepełnosprawnego w rodzinie ma lepsze skutki dla jego zdrowia psychicznego aniżeli przebywanie w DPS. Gdyby zaś opiekunowie zdecydowali się nie porzucać opieki nad niepełnosprawnymi Polska również posiadłaby tego skutki finansowe w postaci wydatków na zasiłki celowe czy okresowe wypłacane przez Pomoc Społeczną dla opiekunów. Innymi słowy, pozbawienie praw nabytych opiekunów nie spowoduje oszczędności w budżecie krajowym, gdyż pojawią się nowe, dotychczas nie istniejące koszty, albo ze strony niepełnosprawnych w DPS, albo przez ubieganie się przez wpisz swoje imię i nazwisko o Pomoc Społeczną. Działania władz krajowych są podyktowane zatem jedynie dążeniem do uprzywilejowania sztucznie wykreowanej grupy opiekunów, opiekujących się niepełnosprawnymi, którzy nabyli swoją niepełnosprawność przy spełnieniu kryterium wiekowego, kosztem dyskryminacji pozostałych niepełnosprawnych.
Z dniem 01.01.2013 r. w Polsce władze ustanowiły również plany pomocowe doprowadzające w efekcie swojego funkcjonowania, iż tylko opiekun/opiekunka, który/a opiekuję się osobą niepełnosprawną spełniającą kryterium wiekowe ustawy świadczeniowej oprócz zachowania prawa do świadczenie pielęgnacyjnego ma prawa do jeszcze dwóch dodatków do tego świadczenia, dających sumarycznie łączną pomoc w kwocie 820 zł :
1. świadczenie pielęgnacyjne 520 zł,
2. ustawa zmieniająca w art. 12 ust. 1 ustanowiła dodatek do świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od stycznia do czerwca 2013 r. w kwocie 100 zł miesięcznie,
3. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26.03.2013 r. (Dz.U. z 29.03.2013 r., poz. 413) w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego – pomoc w kwocie 200 zł miesięcznie od kwietnia do grudnia 2013 r.
W wystąpieniach publicznych władze Polski zapowiedziały zaś, że pomoc z 820 zł chcą zwiększyć do 1600 zł w perspektywie 5 najbliższych lat.
Łatwo dostrzec, że wobec prawie 95 000 opiekunów Polska nie dość, że zachowała pomoc w postaci świadczenia pielęgnacyjnego bez kryterium dochodowego to jeszcze ją zwiększyła o ponad 50 % (z 520 do 820 zł), docelowo planując kolejny wzrost do 1600 zł po to, aby 98 000 zł zabrać całkowicie świadczenia w 2013 r. a w 2014 r. aż 184 000 opiekunów pozbawić do niego prawa (całkowicie pozostawiając bez wsparcia).
Samo powołanie się na „kryzys gospodarczy” czy trudną sytuację budżetu państwa wg wpisz swoje imię i nazwisko nie zasługuje wobec przytoczonej sytuacji na uznanie za realny powód pozbawienia wpisz swoje imię i nazwisko nabytych praw własności przez władze Polski i z tego też względu tym bardziej należy je uznać za pozbawione legalności.
O nielegalności działania władz Polski dowodzi się także we wniosku RPO do Trybunału Konstytucyjnego, który został skierowany w wyniku licznych wniosków pokrzywdzonych opiekunów z prośbą o interwencję. Wniosek ten, z dnia 24.06.2013 r. RPO-723319-III/13/AN/LN (zarejestrowany w TK pod nr K27/13) dowodzi niekonstytucyjność art. 11 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy zmieniającej z art. 2 Konstytucji RP (z zasadą zaufania do państwa i prawa oraz zasadą ochrony praw nabytych).
Wpisz swoje imię i nazwisko zarzuca kwestionowanym przepisom domniemanie naruszenia art. 6 ust. 1 EKPC, w kontekście naruszenia zasady pewności prawnej. Uzasadnienie naruszenie tego artykułu Konwencji wypływa z przyjętego powszechnie w demokratycznych państwach prawnych zasad fundamentalnych, określających obowiązek przyznawania obywatelom praw z jednoczesnym ustanowieniem gwarancji realizacji tych praw, obowiązek stanowienia również prawa spójnego, jasnego i zrozumiałego dla obywateli, a także wymogów takiego stanowienia i stosowania prawa, by obywatel mógł układać swoje sprawy w zaufaniu, że nie naraża się na skutki prawne, których nie mógł przewidzieć w momencie podejmowania decyzji.
Przedstawiona sytuacja wpisz swoje imię i nazwisko, w jakiej został/a postawiony/a przez władze Polski, nie dała możliwości wcześniejszego przewidzenia zmiany prawa przez władze krajowe w chwili podejmowania przez wpisz swoje imię i nazwisko życiowych decyzji. Z tego względu, mając również na uwadze wyżej poczynione uzasadnienie naruszenia Protokółu 1 art. 1 EKPC, wg wpisz swoje imię i nazwisko doszło do jednoczesnego naruszania przez władze Polski zarówno Protokółu 1 art. 1 EKPC oraz art. 6 ust. 1 EKPC.
W świetle przedstawionych regulacji prawnych Danuta Janoszka uznał/a, iż ingerencja w jego/jej prawa nabyte, w prawa własności wywodzone z prawomocnej decyzji administracyjnej zostały mu/jej odebrane przez zmiany w przepisach ze złamaniem legalności działa, z pogwałceniem przytaczanych na początku odwołania zapisów Konstytucji RP, przepisów EKPC, w ujętym zakresie.
Ponadto „granice wykładni językowej nie są bezwzględne i ich przekroczenie jest uzasadnione w sytuacji odwołania się do wartości konstytucyjnych” (wyroki NSA o sygn. akt I OSK 722/09 i I OSK 723/09). A zatem literalne brzmienie kwestionowanego zapisu art. 17 ust. 1b ustawy świadczeniowej, oraz art. 11 ust. 1 i ust. 3 ustawy zmieniającej, nie mają charakteru bezwzględnego i przy odwołaniu się do zapisów konstytucyjnych nie są wcale literalnie wiążące, a także należy uznać, iż istnieje konieczność przyznania pierwszeństwa wykładni pro konstytucyjnej nad literalnym zapisem.
Analizując zebrany w sprawie materiał i ustalone na jego podstawie okoliczności, należy uznać, że MOPS w Rudzie Śląskiej dokonał błędnej decyzji, z tego też względu niniejsze odwołanie należy uznać za w pełni uzasadnione, stąd Danuta Janoszka wnosi jak na wstępie
odręcznie podpisz się imieniem i nazwiskiem
....................................................................
wpisz swoje imię i nazwisko
Wyjaśnienie dla opiekunów (do usunięcia przez wydrukowaniem treści skargi)
Podzieliłem się z Wami efektem swojej pracy, tworząc szablon, wg którego możecie złożyć do MOPS w Waszym mieście (bądź innej instytucji, która wydała Wam decyzję o odmowie przyznania przedmiotowej pomocy finansowej) skargę od decyzji MOPS odmawiającej Wam prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na nowych zasadach w okresie od 1 lipca 2013 r., jeśli wcześniej posiadaliście prawo nabyte do tego świadczenia (ustalone przez 31.12.2012 r.) i wygaszone po 30.06.2013 r. w wyniku zmiany pzepisów.
W tekście uznałem na swoim przykładzie, iż wnioski składaliście do MOPSów, do Działów Świadczeń Rodzinnych, natomiast zdaje sobie sprawę iż w sytuacjach innych opiekunów taki wnioski mogliście kierować np. do GOPS. CŚS itd., stąd proszę zmienić sobie samodzielnie miejsca wpisów MOPS na właściwy organ, do którego składaliście wnioski. To samo dotyczy Prezydenta – może chodzić np. o Burmistrza - w tym wypadku również zmieńcie jego nazwę na właściwą.
Ważne jest, abyście złożyli odwołanie w terminie 14 dni od dnia odebrania decyzji z MOPSu (jeżeli składacie odwołanie osobiście w siedzibie MOPSu liczy się data jego złożenia, jeżeli zaś wysyłacie Pocztą Polską liczy się data stempla pocztowego, upływające dni liczy się w sposób ciągły, tzn. wlicza się soboty i święta, natomiast jeśli ostatni dzień na wniesienie odwołania przypada w dzień wolny od pracy, tzn święto albo niedziele, to termin przedłuża się do pierwszego roboczego dnia po tych wolnych od pracy).
Jeżeli będziecie się odwoływać będąc osobiście w MOPSie to musicie wydrukować dwa egzemplarze odwołania, jeden będzie dla MOPSu a drugi dla Was, musicie tylko na jego pierwszej stronie uzyskać w MOPSie pieczątkę o jego złożeniu z datownikiem – jest to dla Was potwierdzenie złożenia odwołania przez MOPS do SKO). Oba egzemplarze odwołania składacie w MOPSie do podbicia, jeden zabieracie ze sobą jako dowód złożenia odwołania.
Jeżeli składacie odwołanie Pocztą Polską to wyślijcie je listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, do koperty włóżcie TYLKO jeden egzemplarz odwołania (dla Was dowodem złożenia odwołania jest potwierdzenie jego wysłania oraz zwrotka jaką otrzymacie od MOPSu, w której będzie widnieć data odbioru przez MOPS poleconego listu ).
Pamiętajcie o podpisaniu odręcznym odwołania (na końcu jego treści jest do tego przewidziane miejsce) swoim imieniem i nazwiskiem – bez tego podpisu Wasze odwołanie jest nieważne (wadliwe).
Wszystko co napisałem niebieską i czerwoną czcionką w tym szablonie musicie usunąć przed wydrukowaniem, i wpisać dane, które tam wskazałem (zmieniając czcionkę oczywiście na czarną, sugeruję nie zmieniać wytłuszczenia tekstu).
|
|
